Το επιστημονικό όνομά της είναι fragsris chiloensis και σήμερα υπάρχουν 600 ποικιλίες φράουλας . Η ιστορία της φράουλας ξεκινάει στην αρχαιότητα αφού οι αρχαίοι Έλληνες και οι Ρωμαίοι τη γνώριζαν. Οι Ρωμαίοι συγκεκριμένα δεν την καλλιεργούσαν για βρώση αλλά για την κατασκευή φαρμάκων. Οι πρώτη καλλιέργεια φράουλας ξεκίνησε το Μεσαίωνα και αφορούσε τη μικρή άγρια φράουλα των Άλπεων. Μετά το 17ο αιώνα άρχισαν οι βελτιώσεις στην ποιότητα της αλλά και στο μέγεθός της. Οι φράουλες ανά τους αιώνες αποτέλεσαν σύμβολο ευμάρειας, ειρήνης και τελειότητας της κοινωνίας και τις σέρβιραν σε μεγάλες κοινωνικές γιορτές. Επίσης, έδωσαν τροφή για έμπνευση σε στιχουργούς, σε ταινίες, σε ζωγράφους όπως ο Manet. Τέλος, ας μην ξεχάσουμε το αγαπημένο μας παγωτό φράουλα, την υπέροχη μαρμελάδα φράουλα της γιαγιάς μας αλλά και τις φρέσκιες φράουλες με σαντιγί που όλοι έχουμε απολαύσει με ή χωρίς το σύντροφο μας.
Οι φράουλες έχουν πλούσια αντιοξειδωτική δράση, αρκεί να σκεφτεί κανείς πως ένα φλιτζάνι την ημέρα, που αντιστοιχεί σε 5-8 μεγάλες φράουλες προσδίδει περισσότερη βιταμίνη C από την συνιστώμενη ημερίσια δόση. Επιπροσθέτως, είναι φρούτο πλούσιο σε πεκτίνη, η οποία ως διαλυτή φυτική ίνα που είναι συντελλεί στη μείωση της χοληστερίνης.
Η αντιφλεγμονώδης δράση της φράουλας είναι γεγονός καθώς οι φαινόλες που περιέχει μειώνουν τη δράση του ενζύμου COX που προκαλεί την φλεγμονή. Τα αντιφλεγμονώδη φάρμακα εμποδίζουν τη δράση αυτού του ενζύμου περιορίζοντας έτσι τη φλεγμονή που συναντάμε σε παθήσεις όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα, η οστεοαρθρίτιδα, το άσθμα και ο καρκίνος.
No comments:
Post a Comment