κι αγάπη μου θαλασσινή Την κλωστή σου λίγο λίγο
Τραγουδώ και ξετυλίγο
Σ ‘έκανα πουκάμισό που
Σε φορώ και περπατώ
Με το σώμα το μισό μου
στο δικός σου που κρατώ
Σου ‘χτισα μια Σαντορίνη
Με καμάρες και πορτιά
Να γυρνάς σαν το λυθρίνι
μες τη δροσερή φωτιά
Την αγάπη μια τη λες
Την ντύνεσαι τη γδύνεσαι
Όσο που γίνονται πολλές
και πάλι σ ‘όλες δίνεσαι
Αυτό που λέμε «σ ‘αγαπώ»
Με τον αέρα να σ΄το πω
Και να σου το φυσήξω
No comments:
Post a Comment