Η ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΑΜΛΕΤ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 400 ΧΡΟΝΙΑ!!!

Στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας διεξήχθη "εικονική δίκη" για το κατά πόσο θα πρέπει να αναγνωριστεί στο σαιξπηρικό ήρωα το ελαφρυντικό του μειωμένου καταλογισμού κατά την τέλεση της εγκληματικής πράξης ή να καταδικαστεί σε θανατική ποινή.

Ακόμα και τετρακόσια χρόνια μετά, έγκριτοι νομικοί και εμπειρογνώμονες παραμένουν διχασμένοι και δεν κατάληξαν σε ομόφωνη απόφαση.
Στη θέση του προέδρου της έδρας είχε οριστεί ο δικαστής του Ανωτάτου Δικαστηρίου των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, Anthony M. Kennedy, ενώ εκτός από τους συνηγόρους υπεράσπισης, που ήταν γνωστοί νομικοί του Λος Άντζελες, στο ακροατήριο βρέθηκε ο γνωστός ηθοποιός Mel Gibson.
Ειδικότερα, από τους δώδεκα ενόρκους μόνο δύο κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο Άμλετ ήταν τρελός όταν μαχαίρωνε τον Πολώνιο, σύμφωνα με το σαιξπηρικό έργο. Αντιθέτως, δέκα ένορκοι κατέληξαν στο ότι ήταν λογικός.
Ο δικηγόρος υπεράσπισης τόνισε ότι ο πρίγκιπας ήταν μία μελαγχολική μορφή που έπασχε από διαταραχή της προσωπικότητας, ενώ η πολιτική αγωγή αντέκρουσε τον ισχυρισμό υποστηρίζοντας ότι ο Άμλετ είχε σώας τας φρένας, αλλά ένιωθε θυμό και μανία εκδίκησης..

Στη δίκη κατέθεσαν και ψυχίατροι που χειρίστηκαν γνωστές υποθέσεις, με τον δρ Saul Faerstein να καταθέτει ότι ο Άμλετ ήταν παράφρων, έπασχε από ακουστικές παραισθήσεις και γι’ αυτό σε πολλούς μονολόγους μιλάει μόνος χωρίς να είναι άλλος παρών.
Ο συνάδελφός του δρ Ronald Markman διαφώνησε, επισημαίνοντας ότι ο Άμλετ μπορούσε να διακρίνει το ορθό από το λάθος και ότι δεν έπασχε από κατάθλιψη.

Μετά την αδυναμία των ενόρκων να καταλήξουν σε απόφαση, ο δικαστής καταδίκασε τον Άμλετ "να ζει πάντα στις σελίδες της λογοτεχνικής μας κληρονομιάς και να μας προκαλεί να τον γνωρίσουμε περισσότερο".